ប្រលោមលោក១៨៖ ហេតុអ្វីទៅសង្សារសម្លាញ់ចិត្តបង?

ក្នុងលោកយើងនេះអ្វីៗក៏គង់នឹងកើតឡើងដែរ ប្តីប្រពន្ធនៅជាមួយគ្នារាប់សិបឆ្នាំក៏គង់នៅបែកគ្នា មានសាហាយ ក្បត់ចិត្តគ្នាដោយសារតែតណ្ហា ហើយតណ្ហាមិនសំដៅលើតែផ្លូវភេទប៉ុណ្ណោះទេ វាមានច្រើនណាស់ដរាបណាមនុស្សនៅតែចង់បានដរាបនោះតណ្ហារបស់មនុស្សមិនចេះបញ្ចប់ឡើយ យ៉ាងណាមិញសង្សារមួយគូរស្រលាញ់គ្នាអស់រយៈយូរឆ្នាំដែរតែនៅតែមិនអាចរកភាពស្មោះត្រង់ដូចជាដើមស្រឡៅបានហេហេហេកុំកាច់កុងកាច់ម៉ាច្រើនពេកចូលសាច់រឿង។ ណាវីជាកូនអ្នកធូរធាម្នាក់ដែររស់នៅក្នុងជីវិតសប្បាយមិនខ្វល់ពីរឿងលុយកាក់ឡើយចំណែករឿងស្នេហាវិញនាងមានសង្សារច្រើនគួរសមដែរ តែនាងប្រគល់ខ្លួនអោយតែបុរសជាសង្សារដំបូងរបស់នាងតែប៉ុណ្ណោះរហូតសង្សារក្រោយនេះទើបនាងព្រមអោយទៀតដោយសារតែភាពជឿទុក្ខចិត្ត តែនិយាយអោយអស់ទៅមិនសូវជាត្រូវទេព្រោះសង្សារក្រោយរបស់នាងសង្ហារក៏សង្ហារមានក៏មាន ឡូយក៏ឡូយ ខុសស្រឡោះពីសង្សារដំបូងរបស់នាងក៏ប៉ុន្តែសង្សារដំបូងរបស់នាង បានម្យ៉ាងគឺថា………………..។ក្នុងសំលៀកបំពាក់ធ្វើការសំពត់ខ្លី បញ្ចេញសាច់ខ្ចីជើងយ៉ាងស្រឡូន ព្រោះនាងជាធ្វើការនៅSalon shopទើបសាច់ឈាមនាងស្រស់ស្អាតបែបនេះហើយនាងជាកូន កាត់ចិនផងនោះទើបសាច់របស់ណាវីស្រមោចវាប្រហែលត្រូវរអិលធ្លាក់ស្លាប់ជាក់ជាមិនខាន មើលទៅមុខរាងពងក្រពើសរម៉ត់ ចិញ្ចឹមវែងមើលទៅយ៉ាងសមស្រស់សោភា ចំណែកឯងក្នុងអាវធ្វើការរបស់នាងប៉ោងងរឡើងមិនដឹងថាមានអ្វីកំពុងលាក់ខ្លួននៅត្រង់ណឹងឡើង កំពង់របស់នាងប្រហែល1ម65ស.ម សមជាស្រីស្អាតប្រចាំឆ្នាំនេះមែនៗ រីឯទៅដំណើររបស់នាងកាច់គូទកាច់រាងគួរអោយគ្រឺតខ្នាញ់ណាស់ ម រីកសាយតែម្តងនេះមិនពីនាងបានត្រូវទឹកខ្ទិះច្រើនគូរសមដែរបានជាវារីកមិនខ្ចីខ្លាចកំលោះអស់ស៊ីនដូចជាចិត្រាដែរកំពង់លួចមើលនាងសោះ មើលទៅកំលោះចិត្រាហាក់នៅចាំនាងនៅក្បែរនេះជាយូរណាស់ហើយព្រោះឃើញគេមិនព្រមទៅផ្ទះសោះថ្ងៃនេះ ណារីហាក់ចំឡែកក្នុងចិត្តហេតុអ្វីថ្ងៃនេះចិត្រាមិនព្រមទៅផ្ទះចឹង ព្រោះជាថ្ងៃចូលឆ្នាំតែនាងក៏មិនសូវខ្វល់ដែរព្រោះអ្វីៗហួសអស់ទៅហើយព្រោះពេលនេះពួកគេលែងអ្វីជាមួយគ្នាហើយ (ភ្លេចប្រាប់ចិត្រាគឺជាអតីតសង្សារចាស់របស់នាងកាលនៅរៀន)ចិត្រាជាបុរសដំបូងដែរបានខ្លួនប្រាណរបស់ណាវី តែដោយសារតែគ្រួសាររបស់នាងមិនពេញចិត្តចិត្រាព្រោះក្រ ទើបម៉ាក់ប៉ារបស់នាងបង្ខំអោយបែក ហើយបានមកជួបបុរសសង្ហាចាន់ធឿនជាអ្នកមានគួរសមទើបម៉ាក់ប៉ានាងមិនបានស្តីបន្ទោរនាងទៀត។ និយាយអោយចំទៅមកពីនាងខ្លួនឯងស្រលាញ់ចាន់ធឿនផងព្រោះគេសង្ហារហើយមានទៀត​ តែបើរឿងលើគ្រែវិញចាន់ធឿនចាញ់ចិត្រាដាច់តែម្តងព្រោះអីតាំងពីបែកពីចិត្រាមកនាងតែស្រមៃថាបានធើអីៗជាមួយគ្នារហូត រហូតពេលខ្លះនាងត្រូវសំរេចកាមដោយខ្លួនឯងដោយមិនបានតាំងចិត្តនាងតែស្រមៃកាលនាងនឹងគេនៅជាសង្សារ ចិត្រានេះហើយដែរធ្វើអោយនាងចូលចិត្តសិចមកដល់សព្វថ្ងៃតែចង្រៃអីបានសង្សារក្រោយសង្ហារហើយមានទៀត តែអន់សិចបន្តិច ជួនធ្វើអោយនាងពេញចិត្តខ្លះទៅ ជួនដាច់អារម្មណ៏កណ្តាលទីក៏មាន។និយាយពីចិត្រាវិញ ជាមូលហេតុធ្វើអោយសង្សារមួយគូរនេះប្រកែកសំដីគ្នាម្តងជាពីរដងដែរ តែដោយសារតែណាវីនាងប្រាប់ថាគេគ្រាន់តែជាមិត្តរួមថ្នាក់កាលនៅវិទ្យាល័យតែប៉ុណ្ណោះ នាងមិនបានប្រាប់ថាចិត្រាជាសង្សារចាស់របស់នាងឡើយចំណែកចាន់ធឿនពេលណាវីនិយាយបែបនេះក៏ជឿទាំងមិនអស់ចិត្តព្រោះសង្សារខ្លួនស្អាតហើយសុភាពទៀត ពិសេសអារឿងពូកែបំផុតនោះ អាខាងរឿងណឹងម៉ង ណាវីពូកែបៀមការ៉េមណាស់ តែងតែអោយចាន់ធឿនញាក់ខ្លួនសុំចាញ់បបូរមាត់ដ៏ស្តើងក្រហមស្រស់របស់នាងជារៀងរាល់លើក ហើយនាយតែងតែខ្លាចគេឆក់បាត់ខានបានkikikuទៀតផង។ថ្ងៃនេះព្រះភិរុណបានបង្អោរទឹកមួយមេធំទើបធ្វើអោយណាវីនាងបិទទ្វាហើយនៅចាំដរាបណាភ្លៀងរាំងទើបនាងអាចចេញបាន អាកាសធាតុចាប់ផ្តើមត្រជាក់ ធ្វើអោយទាំងចិត្រានិងណាវី មិនបានទៅផ្ទះ ។មេឃត្រជាក់ៗបែបនេះកំលោះៗយើងដឹងហើយថាមានអារម្មណ៏យ៉ាងម៉េចវាច្បាស់ណាស់ព្រោះក្នុងចិត្តរបស់ចិត្រាកំពុងតែមានអារម្មណ៏ក្តៅក្នុងខ្លួន ព្រោះនាយនៅជាមួយអតីតសង្សារចាស់បែបនេះធ្វើអោយនាយចង់ភ្លាមតែម្តងចិត្រាចាំបានថាគេនិងណាវីនិយមរួមស្នេហានៅខាងក្រៅណាស់ ព្រោះវាធ្វើអោយអារម្មណ៏ល្អ ហើយរបៀបឆក់កណ្តៀតបែបនេះ​វាស៊ីអារម្មណ៏ តែនាយយើងក៏មិនសង្ឃឹមថានាយយល់ព្រមដែរ ព្រោះថាពេលនេះនាយនិងនាងបែកគ្នាហើយ ឋានៈជាមិត្តពេលនេះពេលនេះដែរចិត្រាក៏សម្រេចចិត្តមកសរសៀរៗនិយាយលេងជាមួយណាវីពីនេះពីនោះដើម្បីមានឪកាសបានជិតនាង និយាយទៅនិយាយមកចិត្រាក៏ឈ្លេចសួររឿងសង្សារថ្មីរបស់នាង រហូតសួរនាំពីរឿងស៊ីជំរៅទៀត។

ចិត្រា៖-មេឃដូចជាភ្លៀងខ្លាំងណាស់ថ្ងៃនេះ ។
ណាវីបែបមកក្រោយមកម្ចាស់សម្លេង។
ណាវីៈ-មែនហើយ! មិនដឹងទៅផ្ទះយ៉ាងម៉េចទេ។
ចិត្រា៖_តើសុខទុក្ខយ៉ាងណាដែរវី?
ចិត្រានិយាយទាំងសម្លឹងមើលទៅមុខរបស់ណាវីក្នុងន័យបង្កប់រឿងអ្វីម្យ៉ាង។
ណាវី៖-សុខតើស! ចុះអ្នក?ហ៊ឺ!!!!ទៅផ្ទះមិនកើតទេ ហើយបិទហាងម៉េចទៅនៀក។
ចិត្រា៖-អឹ!ចាំមើលតិចសិនទៅ ប្រហែលវាអាចរាំងជាងនេះ។
មើលទៅណាវីដៃកាន់ការបូបហើយស្លៀកសំពត់ខ្លីអាវវាលក្លៀកដៃតូចរបៀបស្បៃ ដូចនេះធ្វើអោយនាងរងារបន្តិចហើយ ចំនែកចិត្រាបាននាងស្លៀកសិចស៊ីចឹងៗអី សំលឹងមិនដាក់ភ្នែក អារម្មណ៏របស់គេកំពុងតែក្តៅខ្លួននិងភាពសិចស៊ីរបស់នាងហើយ នាយអោបដៃបញ្ជាក់ថារងាហើយនិយាយឡើង។
ចិត្រា៖-យប់នេះដូចជារងារណាស់ ។តើអូនមានអារម្មណ៏ចឹងទេ?
ណាវី៖-មកពីភ្លៀងចឹង បានជារងារមិនដឹងទេ? ហើយកុំហៅខ្ញុំថាអូនអី  យើងមិនដូចមុនទៀតទេ។ហៅខ្ញុំថាណាវី ណាវីទៅ។

នៅពេលណាវីនិយាយបែបនេះដាក់ខ្លួន ធ្វើអោយចិត្រាមិនដឹងតបទៅយ៉ាងមេច ហើយមានតែកាត់និយាយមករឿងសង្សាររបស់នាងដើម្បីបានដឹងពីសុខទុក្ខរបស់នាង។
ចិត្រា៖-រងារបែបនេះធ្វើអោយខ្ញុំនឹក……..
មើលទៅណាវីហាក់ចាប់អារម្មណ៏នឹងតបសម្តីទៅកាន់ចិត្រាដែរ ព្រោះក្នុងហាងស្ងាត់ មានតែគេពីរនាក់ បើមិននិយាយវាស្ងាត់ ចឹងនាងមានតែនិយាយដើម្បីបានបង្កើតបរិយាកាសអោយល្អជាងនេះបន្តិច។
ណាវី៖-នឹកស្អី?
ចិត្រា៖-នឹកអូន….
ណាវីៈ៖-នឹកស្អី ធ្វើការជាមួយគ្នារាល់ថ្ងៃសោះណឹងណា!,
ចិត្រា៖-ប៉ុន្តែយប់នេះមានអារម្មណ៏ផ្សេង។
ណាវី៖-ចិត្រាថ្ងៃនេះថី? អត់ស្រួលខ្លួនមែន?
ចិត្រា៖-អត់អីទេ! និយាយចឹងអូនហើយនឹងសង្សារម៉េចហើយ?ល្អជាមួយគ្នាទេ?
ណាវី៖-ល្អតើស គាត់ស្រលាញ់ហើយស្មោះត្រង់ជាមួយខ្ញុំទៀត។
ចិត្រា៖-ល្អហើយចឹង!
ណាវី៖-ម៉េចបងសួរបែបនេះ។
ភ្លេចៗខ្លួនណាវីខ្លួនឯងនិយាយពាក្យបងៗទៅកាន់ចិត្រា ព្រោះការសន្ទនារវាងគូរសង្សារចាស់ធ្វើអោយពាក្យធ្លាប់ប្រើពីមុនវិលរកមកបច្ចុប្បន្នវិញ។
ចិត្រា៖-កុំខឹងណាបើបងសួររឿងមួយ។
ណាវីៈ៖-មិនអីទេ សួរមក!
ចិត្រា៖-អូននឹងគេបានអីៗជាមួយគ្នានៅ?
មើលទៅណាវីរាងអៀនបន្តិចហើយនិយាយ។
ណាវី៖-អូយ! ម៉េចបងសួរចឹង! បងមិនសមសួរដូច្នោះឡើយ ខ្ញុំមិនចូលចិត្ត។
ចិត្រា៖-បងសុំទោសអូនផងចឹង បងគ្រាន់តែចង់ដឹងសុខទុក្ខអូនតែប៉ុណ្ណោះ។
 ណាវីនាងហាក់ចំឡែកចិត្តហើយនឹកអៀនផង ព្រោះអីនាងដឹងថាគេមានបំណងអី ហើយមិនសមណាមកសួររឿងចឹងៗទេ។
ណាវី​​៖-ឈប់រំលឹករឿងចាស់ទៅ ពេលនេះយើងត្រឹមតែជាមិត្តធម្មតាទេ។
មើលទៅទឹកមុខរបស់ចិត្រាដូចជាអន់ចិត្ត នៅពេលស្តាប់ណាវីនាងនិយាយបែបនេះ។
ចិត្រា៖-បងដឹង ថាណាវីឈប់ស្រលាញ់បងទៀតហើយ ទើបបងចឹងដឹងសុខទុក្ខអូនជាមួយចាន់ធឿន។
ណាវី៖-អូ!ចឹងទេ សួរបានចឹង គាត់សុខសប្បាយទេ។
ចិត្រា៖-គេដែរមានស្រីធ្វើបាបចិត្តណាវីទេ?
 ណាវី៖-អត់មានទេ គាត់ចូលចិត្តខ្ញុំ ចូលចិត្តខ្លាំង។
កាយវិការឆ្លើយឆ្លងរបស់ណាវីសែនស្រស់ណាស់ នាងស្លៀកសំពត់ខ្លីបញ្ចេញសាច់កំភូនជើងសរខ្ចី រួមនិងសាច់ភ្លៅដ៏សែនទាក់ទាញពីមុខរបស់ចិត្រា មើលទៅគួរអោយចឹងស្រក់ទឹកមាត់ណាស់។ចំណែកឯចិត្រាសំលឹងមើលភ្លៅរបស់ណាវីរហូត។
ចិត្រា៖-ត្រូវហើយមនុស្សស្រីល្អ ហើយស្អាតថែមទាំងឆ្លាតដូចអូនពិតជាគេស្រលាញ់ខ្លាំងណាស់ហើយ។
ណាវី៖-មែនហើយ ខ្ញុំពីមុខយ៉ាងម៉េច ឥឡូវក៏ដូចគ្នាដែរ ។
ចិត្រានៅតែបន្តលួចមើលគល់ភ្លៅរបស់ណាវីម្តងពេលនិយាយគ្នានោះ។
ចិត្រា៖-ត្រូវហើយ ហេហេ បងដឹងថាណាវីនៅតែដដែលទេ ណាវីចូលចិត្តនៅធ្វើអីផ្តេសផ្តាសនៅខាងក្រៅ ហេហេហ ចុះធ្លាប់ជាមួយចាន់ធឿនទេ? ហេហេហេ។

 មើលទៅកំលោះចាន់ធឿននិយាយសើច ហាក់ប្រលំមែន ព្រោះខ្លាចណាវីនាងខឹង។តែណាវីបែបជានិយាយតបវិញថា៖
ណាវី៖-ហ៊ឹសហេហេហេ តែមុនចូលចិត្តម៉េច គឺឡូវក៏ចូលចិត្តចឹងហើយ ហេហេហេ
 ចិត្រា៖-អូនដែរមួយគាត់អត់?
មើលទៅកែវភ្នែកដ៏ថ្លាយង់បើកសំលឹងមកខាងក្រៅ​ ណាវីនាងឃើញថាហាក់ដូចស្ងាត់ អត់មាននរណាមួយជិះឡានម៉ូតូសោះ
ណាវី៖-និយាយតាមត្រង់ចុះ ដែល សួរធើអី ?មិនចង់រំលឹកុំទេ!
ចិត្រា៖_ម៉ានដងហើយ ស្រួលទេ ?ដូចបងនឹងណាវីទេ?
ណាវី៖-ដូចតាស រឿងណឹងយូរហើយ ម៉េចអ្នកមកនិយាយពីវាទៀត ចុះសន្យាថាមិននិយាយពីរឿងណឹងណោះអី។
មើលទៅខាងក្រៅតែតែភ្លៀងខ្លាំងដដែល………ធ្វើអោយណាវីស្លៀកខ្លីបែបនេះហាក់ត្រជាក់ចុងដៃជើង ហើយក្តៅក្នុងខ្លួនដោយសារមានអារម្មណ៏ម្យ៉ាងពេលនៅក្បែរសង្សារចាស់ ងាកមកកំលោះមានប្រពន្ធហើយនេះ បានភរណាវីថាគ្មានប្រពន្ធតាមពិតនាយចិត្រាមានប្រពន្ធហើយៗ ព្រមទាំងនឹងក្លាយខ្លួនជាឪពុកគេនៅពេលខាងមុខនេះទៀតផង ៣ទៅ៤នេះចិត្រាមិនដែរបានធ្វើអីៗជាមួយប្រពន្ធគេទេ ព្រោះប្រពន្ធគេជិតគ្រប់ខែហើយ ធ្វើអោយគេចង់ស្ទើរផ្ទុះអាអូនតូចទៅហើយ ទើបតែពេលនេះគេដាច់ចិត្តយកតែមែនទែនមកនិយាយជាមួយសង្សារចាស់ក្រែងបានទទួលលទ្ធផង ដោះកួយបានខ្លះ។
ចិត្រា៖-ណាវី! បងសុំមួយបានទេ?
-សុំអី?
ចិត្រា៖_បងចង់ធ្វើបែបនោះជាមួយអូនម្តងទៀត បានទេ?ណាវី! ក្នុងហាងស្ងាត់ណាស់។
មើលទៅណាវីពិតជាទាយត្រូវដូចអារម្មណ៏របស់នាងមែន! នាងដឹងថាចិត្រាកំពុងតែមានអារម្មណ៏។
ចិត្រា៖_មិនសូវមានមនុស្សទេយប់នេះ។
-អូយ!ម៉េចណឹងចិត្រា ម៉េចនិយាយពាក្យបែបនេះ? នៅសុខៗម៉េចចឹង! បងឯងអត់ដែរចឹងៗរយៈពេលម៉ានហើយ?
ចិត្រា៖-បងមិនដែរខានធើចឹងៗជាយូរមកហើយ តាំងពីបែកពីអូនមក។
(ភរកំពូលភរកំលោះចិត្រាខ្លួនមានប្រពន្ធថានៅកំលោះ តែនិយាយពិតមួយគឺ មិនចឹងធើគ្នាជាយូរមកហើយ ហេហេហ កត្តានាំអោយដូចនេះមកពីប្រពន្ធពោះធំហាហាហា)
ណាវី៖-ចុះបងមិនរកសង្សាររឺប្រពន្ធមួយទៅ ខ្ញុំមិនចង់ក្បត់បងធឿនទេ។
-មិនមែនជាការក្បត់ទេ គ្រាន់តែចង់រំលឹកមេរៀនជាមួយសង្សារចាស់នោះ តែមួយដងទេ បើអូនមិននិយាយបងមិននិយាយតើមាននរណាដឹង? អាណិតបងផង បងខានយូរឆ្នាំហើយតាំងពីបែកអូនមក។
 ណាវី៖-អូយ! មិនកើតទេ។
-តែម្តងទេ ណាវី។
ភ្នែកឡេងឡង់ៗមើលមុខទៅមើលក្រោយ ណាវីហាក់អាណិតចិត្រាសង្សារចាស់ ហើយណាវីស្រីក៏នឹកស្នេហាបែបឆក់កណ្តៀតបែបនេះដែរ ណាវីកំពុងតែសួញសាញចិត្តមិនហ៊ានធ្វើវា។
-តែបងឯងដឹងអត់? ថាបងធឿនប្រហែលអាចដឹង គាត់នឹងមិនអនុគ្រោះអោយអូនទេ បើអោយបងឯងមិនកើតទេ។
ពេលនោះចិត្រក៏យកដៃម្ខាងចាប់ដៃរបស់ដាវីយ៉ាងណែន ហើយនិយាយឡើង។
-តែម្តងទេ! បងនឹកអូនណាស់ណាវី។
ស្របពេលនោះណាវីក៏ដកដៃចេញពីចិត្រាហើយនាងដើរសំដៅទៅបិទទ្វាហាងព្រោះថាវាសាញទឹកភ្លៀង  បន្ទាប់មកនាងក៏ដើរមកវិញទាំងនិយាយ។
-អត់ទេស ថាអត់ៗហើយ។
-បងពិបាកទ្រាំណាស់ណាវី បងៗ។
ចិត្រានិយាយទាំងស្ទុះទៅថើបបបូរមាត់របស់ណាវី ហើយណាវីក៏ដកមាត់ព្រមទាំងនិយាយ៖
-មិនបានទេៗ កុំអីៗ។
និយាយមិនទាន់បានផុតពាក្យពេចន៏អស់ផង ក៏ត្រូវបបូរមាត់ចិត្រាប្រហារបបូរមាត់ក្រហមរលោងរបស់នាងទៀត ណាវីឈរទាំងសំពត់ខ្លីបញ្ចេញសាច់ខ្ចី ឡើងរឹងខ្លួន នាងហាក់អៀននឹងសង្សារចាស់របស់នាងណាស់ នាងមិនដឹងធ្វើអីៗទេ មានតែបណ្តោយអោយគេថើបនាង តាមដែរចិត្តគេចង់ទៅ។
-មាត់អូននៅតែផ្អែមដដែលដាវី!
-អឺម….អោយតែម្តងណឹងទេណា លើកចុងក្រោយហើយ។
-បាទៗ បងអរគុណអូនហើយ ។
ពេលដឹងថាដាវីនាងបើកភ្លើងខៀវអោយហើយចិត្រាក៏ចាប់លេងដោះរបស់នាងពីខាងក្រៅហើយឡើងកាប៉ោងសខ្ចីព្រោះនាយយើងបានប្រលេះឡេវមួយ ធ្វើអោយដាវីបិទភ្នែកស្រមៃស្រាវតាមដៃសង្សារចាស់ តែនាងត្រូវបើកភ្នែកមកវិញទាំងអារម្មណ៏ស្រៀវស្រាបលើសដើមនៅពេល  ដៃម្ខាងទៀតរបស់ចិត្រាសើយសំពត់នាងឡើងលើដល់គង់ភ្លៅ ឡើងបញ្ចេញសាច់ភ្លៅសខ្ចី នឹងលេចឡើងនៅជើងខោទ្រនាប់បន្តិចពណ៌ផ្កាឈូកខ្ចី( មើលទៅគួរអោយស្រក់ទឹកមាត់ណាស់នារីអីក៏ សាច់ស្អាតម្លេះ គូទអោយរីកសាយ ចង់ម៉ង់ហា) ហើយបបូរមាត់នាយក៏នៅតែបឺតមាត់តូចស្តើងមាណវីយើងមិនឈប់។

-មាត់អូនឆ្ងាញ់ណាស់!
-បងឯងដូចដាច់ដាបមេស ហេសៗ
-បងនឹកអូន ហើយចង់ពេកណឹងណា!។
មុននេះបន្តិចដាវីបណ្តោយអោយចិត្រាថើបតាមចិត្ត តែពេលនេះនាងក៏ថើបតបតទៅគេវិញបន្តិចម្តងៗ ឯនាយចិត្រានៅតែច្របាច់ដោះនាងពីខាងក្រៅខ្លាំងៗហើយលេងច្របាច់គូទងរស្អាតរបស់នាងមិនលែង។
-អឺសៗ អឺ បងឯងលេងតិចៗមើល….លើកចុងក្រោយហើយ លើកក្រោយសុំម៉េចក៏មិនអោយដែរ ព្រោះយើងលែងជាសង្សារអោយ ណាមួយខ្លាចសង្សារថ្មីអូនអន់ចិត្ត។
ចិត្រាធ្វើមិនលឺនឹងសម្តីរបស់នាង ហើយនៅតែបន្តអង្អែលដោះរួមទាំងភ្លៅនិងគូទរបស់នាង។
-អូយ ស្រៀវណាស់!
ដាវីឧទានស្របពេលចិត្រាយកដៃលេងលីអូរបស់នាងពីខាងមុខថ្ងាសល្អាង ដៃទិព្វរបស់គេកំពុងតែរុកចូលក្នុងសំពត់ខ្លីកំប៉ិតរបស់ដាវី ពេលនោះដាវីនាងហាក់ដឹងចិត្តក៏សើយសំពត់នាងរហូតដល់ស្លីបតូច អូហូ!ព្រោះអើយ ល្អាងស្នេហ៏នាងពិតជាសមសួនណាស់ ព្រោះថាស្លីបរបស់នាងស្តើងអាចអោយមើលឃើញរោមខ្មៅតិចៗ ចំណែកចិត្រាក៏យកម្រាមដៃកណ្តាយត្បុលចូលតាមប្រលោះជើងខោស្លីបរបស់នាង ហើយលេងមាត់រន្ធល្អាងរបស់នាង នាយយើងហាក់ភ្ញាក់ផ្អើលណាស់នៅពេលរុកនោះនាយបានប្រទះទឹកសើមមាត់ល្អាងរបស់នាង។
-អាសអឺម សៀវហា! អូយស្រៀវ។
-ប្រដាប់អូនមានទឹកហើយ ហេហេ វាប៉ោងធំណាស់ដាវី!បងចង់។
ដាវីនាងញញឹមនៅពេលសង្សារចាស់សរសើរពីល្អាងសំងាត់រសប់ខ្លួន ហើយ និយាយៈ
-វាប៉ោងធំតាំងពីយូរហើយ ធើដូចមិនដឹង អូយៗ អឺម អូនសៀវមែនទែន អាស លេងមាត់រន្ធបស់គេទៀត អាស អឺម។
-វាប៉ោងធំចឹងប្រហែលឈឺហើយមើលទៅ សង្ស័យតែត្រូវចាក់ថ្នាំដោយម្ចុលវែងធំរបស់បងហើយទើបបាន។
-នរណាថាអោយបងចាក់នោះ ។
-បើវាហៀរទឹកមាត់កក្លាក់ហើយ ត្រូវតែចាក់មួយទៅពីរម្ជុលទើបជាវិញណា។
-ចុះបើចាក់ហើយនៅតែហៀរទឹកទៀតនោះ តើធើម៉េចទៅ?។
-មានធើម៉េចបងនឹងចាក់ថ្នាំវារហូតបែកទឹកវ៉ល់នឹងអី ហេហេស អូនមើលម្ជុលបងមើល វាឡើងរឹងកំព្រឹសហើយនៀក។
  ចិត្រាក៏ចាប់ដៃដាវីទៅចាប់កាន់ម្ជុលសាច់របស់គេពីខាងក្រៅខោ  ដាវីនាងសើចព្រោះឡើងរឹងដូចគេថាមែន។
នៅពេលដែរដាវីកំពុងតែលេងនាគរាជរបស់ចិត្រាពីខាងក្រៅ ចិត្រាក៏ប្រឡំរុករន្ធល្អាងរបស់ដាវីឡើងពាក់កណ្តាលម្រាមកណ្តាល ។
-អឺម អាស​អូយ ស្រៀវហា! បងនេះ។ នាងនិយាយទាំងលេងអង្អែលនាគរាជចិត្រាពីខាងក្រៅហាក់ខ្នាញ់ណាស់ចិង។
-បងចង់លិតបស់អូន បងចង់ណាស់ដាវី។
-លិទ្ធអីទៅ?
តាមពិតនាងដឹងបំណងរបស់ចិត្រាហើយតែនាងធ្វើមាយាស្រ្តីដាក់នាយ។ចិត្រានៅតែរុនល្អាងនាងដោយម្រាមដៃ ហើយបឺតមាននិយាយ ដដែល។
-លិទ្ធដួយនេះអី។ គេនិយាយទាំងរុកម៉ាកប់ម្រាមដៃ។
-អាស អឺម អូយស្រៀវណាស់ រុកអីជ្រៅមេស អាស ដួយ ដ អី ចង់លិទ្ធ លិទ្ធមោ អូយ បងឯងកុំនិយាយអាក្រក់ៗស្តាប់ពេក លិតមោចង់ដែរហើយ អាស មោៗ។
 ចិត្រាដឹងចិត្តសង្សារខ្លួន គឺថានៅពេលដែរនាងចង់មែនទែនហើយ ទើបនាងនិយាយសាហាវៗ នាយក៏បន្តដុតអារម្មណ៏របស់នាងទៀត នាយយើងអង្គុយវែកជើងស្លីបរបស់នាងហើយថើប និងថើប យកក្លិនរបស់វា ទាំងដាវីមិនចង់ដកដៃពីនាគរាជពីខាងក្រៅឡើយ ។
-ដួយអូន ឈ្ងុយណាស់ដាវី។បងចង់ស៊ីវាណាស់។
-ទៀតហើយ ថាកុំនិយាយៗចឹង អាស អូយ លិតចឹងហើយ អាស។
ចិត្រានៅតែបន្តថើបលិទ្ធមាត់រន្ធ យ៉ាងឆ្ងាញ់មាត់ព្រោះនាយខានបានស៊ីប្រដាប់ប៉ោងរបស់នាងយូរណាស់មកហើយ។ នាយរុកផង បឺតផង លឺតែសំលេងច្រឹបៗ សូតៗ នឹងសំលេងថ្ងូររបស់ដាវី អឺសៗៗ។ ពេលនោះនាយក៏ចង់ដឹងចិត្តរបស់នាងក៏និយាយសាកមើលទៀត នាយអើតក្បាលពីសំពត់ខ្លីរបស់នាង ហើយមើលទៅមុខដាវីដែរកំពុងធ្វើមុខស្ញូញៗ ព្រោះស្រាវ។
-អូនហា អូនចង់ បៀមបស់បងទេ?
-អាស អូយ អីគេទៅ?
-ក្តនោះអី ចង់បៀមទេ?
-អឺម…………អូយ អាស រុកចឹងស្រៀវហាណាស់ អូយ ចង់ ៗអឺម…………..
កំលោះចិត្រាញញឹម ហើយសើចក្នុងចិត្ត ព្រោះដឹងថាសង្សារចាស់ខ្លួនកំពុងតែចង់ខ្លាំងហើយ ទើបនាយចូលក្នុងសំពត់ទៅថើបបឺតបន្តទៀត នឹងមិនភ្លេចរុកល្អាងមាសនាងឡើយ  កាយវិការនេះដាវីនាងទ្រេតខ្នងផ្អែកនឹងជញ្ជាំង ហើយថែមទាំងហែកជើងអោយនាយចិត្រាសង្សារចាស់ចាក់ការខ្លួនតាមសប្បាយទៀត ។
-អូនចង់ចុយមួយក្តបងទេ?សម្លេងនៅក្នុងសំពត់ខ្លីរបស់នាងបន្លឺឡើង។
-ចង់ណាស់បង ចង់ចុយៗ ស្រៀវណាស់ អាស អឺមអូយរុកស្រួលមេសអាសអឺមដៃបងសាហាវមែន ស្រួលហា អូយ បងឯងពូកែលិតណាស់ ស្រួល!។
គូរស្នេហ៏ចាស់កំពុងតែជាប់ស៊ីអារម្មណ៏គ្នា គេចង់ប្រគុំភ្លេងស្នេហ៏ចាស់តែអ្វីមិនទៀងព្រោះថា ដោយក្តីបារម្ភពីសង្សារ ចាន់ធឿនក៏បើកឡានមកយកដាវីព្រោះយប់ណាស់ទៅហើយ នាយចង់ពញ្ញាក់អារម្មណ៏នាឪកាសគេមកយកដល់ហាង តែនៅតាមហាងមួយៗនឹងផ្លូរស្ងាត់ណាស់ រហូតដល់ហាងដាវីធ្វើការក៏ស្ងាត់ដែរ មើលទៅហាងដូចបានបិទទ្វាទៅហើយ ពេលនោះចាន់ធឿនរកតែជិះបង្ហូសទៅហើយតែនាយបានមើលឃើញបន្លឺក៏ឈប់ឡាននៅក្បែរនោះហើយដើរសរសៀរជ្រកភ្លៀង ស្រួលមកហាងក្រែងមានអ្នកនៅខាងក្នុង​ ជួនពេលនោះពេលដែរនាយសរសៀរក៏ប្រទះឃើញដាវីកំពុងតែបើកដៃអោយចិត្រាធើរឿងដែរនឹកស្មានមិនដល់។ ចាន់ធឿនខឹងណាស់ ប៉ុន្តែមិនដឹងធ្វើយ៉ាងណាទើបបានទៅបង្អាក់ពួកគេ នាយចង់វៃចិត្រាដែរកំពុងធ្វើមិនគប្បីដាក់សង្សារខ្លួន តែនាយមិនអាចចូលបានព្រោះទ្វាបានចាក់សោទៅហើយ គឺគេមានតែយកទូរស័ព្ទតេទៅនាងតែប៉ុណ្ណោះ។ងាកមកសង្សារចាស់ជួបគ្នានេះវិញ គឺថា។
-អូនហា! បៀមក្តបងមោ បងចង់ណាស់។
-ចាស! ឡើងមោ អូនបៀមឃ្លានក្តបងណាស់ ហេហេ។
ដាវីចាប់រូតខោរបស់ចិត្រា ហើយទាញនាគរាជធំវែងដែរធ្លាប់បៀមពីមុន ហើយដាក់ចូលមាត់ភ្លុច (អូយញាក់សាច់)។
-អូយ ស្រៀវណាស់ បៀមចឹងហើយ អាស អូយ អូនវីហា សួលហា! ។
មើលទៅដាវីកំពុងតែបៀមនាគរាជរបស់ចិត្រាជក់មាត់ណាស់ នាងបឺតផង លិតក្បាលផង​ព្រោះនាងកំពុងតែចង់វាណាស់ ឃ្លានហើយបាននាងបៀមមិនដក់មាត់ចឹង ទាំងយកដៃលេងអាពីរគ្រាប់នោះទៀត។
-ស្រៀវ ហើយស្រួលណាស់អូន។
ដាវីនៅតែបៀម ហើយសាប់គល់នាគរាជទៀង ប្រឹមៗ ច្រឹមៗ។
-អូយ ស្រួលណាស់ ដាវី បងចង់ចុយអូន អាស អោយបងចុយមោ។
-បៀមតិចសិន!
-ធឿន៖ម៉េចអូន បៀមក្តគេចឹងវី?
នាយធឿននិយាយទាំងដៃកាន់ទូរស័ព្ទតេ។
-ចាំតិចទៀតចាំអូនអោយចុយ បៀមក្តកំពុងឆ្ងាញ់។
-អូយ អូនបងទ្រាំតទៀតមិនបានទេ អោយបងចុយដួយអូនមោ អាស អឺស។
ពេលនោះសម្លេងទូរសព្ទក៏លឺឡើងចេញពីកាបូបរបស់នាង តែត្រូវដាវីយកមិនដាក់silentហើយទៅបន្តជាមួយចិត្រាទៀត។
-មោស ចឹងអូនចង់ហើយ ។
ដាវីក៏ដើរតំរង់ទៅសាឡុងក្បែរនោះ ហើយកន្ធែកជើងអោយចិត្រា។
អូយព្រះអើយចិត្រាចូលទៅសើយសំពត់ដាវីឡើងលើចង្កេះ ហើយវែកស្លីបតូចចេញ ឃើញថាប្រដាប់របស់ដាវីឡើងបែកទឹក ហើយធំប៉ោងកាអូក មានស្មៅដុះតាមរបៀបដោយសារនាងតែងតែកោវាអោយមានរបៀបស្អាតមិនរញ៉េរញ៉ៃ។


-អូយដាវី ដូយអូនស្អាតណាស់ បងទ្រាំមិនបានទេ បងនឹងចុយវាអោយស្រួលហើយ ស្អាតណាស់។
ពេលនោះចិត្រាក៏ចាប់កាន់នាគរាជដែរបាសឆ្កឹលធំវែងទៅតំរង់ ល្អាងស្នេហ៏របស់ដាវី គេដាក់ញុលៗមាត់ល្អាងរហូតចូលលិចបន្តិចម្តងៗព្រោះទឹកនាងច្រើនមែនទែន ងាយស្រួលសម្រាប់នាគរាជធំវែងនេះ ទោះវាធំបន្តិចក៏ពិតមែន ចំណែកដាវីនាងថ្ងូរ តិចទាំងនិយាយព្រមទាំងបិទភ្នែកទាំងពីរ។
-អាស អាស អឺស ដាក់ភ្លាម ស្រួលភ្លាមម៉ង់ អាស អូយ ស្រួលណាស់។
-អាសអូយ ចុយអូនស្រួលណាស់ ណែនណាស់ក្តួយបស់អូន ស្រួលក្តបងណាស់ ខានយូរបានចុយស្រួលមែន។
-ចុយចឹងស្រួលណាស់ ដាក់កប់ៗចឹង អាស អូយ ស្រៀវរន្ធមេស​អាស ក្តធំណាស់ អាស បើខានដាក់អោយអស់ដៃទៅ។
-មិនដាក់ដៃទៀតទេ ហេហេហ គឺដាក់ក្ត អាស់អូយក្តួយអូនធើអោយក្តបងស្រួលណាស់ដាវី។
-ហេហេហ អាស អឺម អាស អូយ ដាក់ក្តដាក់ទៅ​អាស់ បងឯងដឹងទេ បងឯងក្តធំណាស់ ធំជាងបស់បងធឿនទៅទៀត វែងពេញចិត្តអូនណាស់អាស អឺស។
-ក្តួយអូនដាក់អីបានធើអោយក្តបងស្រួលយ៉ាងនេះដាវី។
-ដាក់ក្តបងណឹង េហេហេ។
-ក្មេងឌឺ ធើអោយអូនបែកដួយម៉ង់អូយស្រួលក្តមេស។
-ដាក់ដាក់អោយខ្លាំងមោ បែកចោលទៅ អាស អូយបែកដួយបែកទៅកុំអោយតែបែកក្ត  ប្រុសក្តធំ។
-អាស ៗ អូយ>…………នរណាគេតេមកទៀតហើយអូនបិទទូរសព្ទម៉ង់ទៅ នៅញ័រៗរំខាននាស់អាស អូយ។
-បងធឿនតេមោ អូយបុកចឹងហើយ បងធឿនអើយបង អូនកំពុងតែអោយបងចិត្រាចុយហើយ បងចិត្រាក្តធំធើអោយអូនស្រួលណាស់បងធឿន អាសអូយ អឺ។
   សំលេងផ្លាប់ៗដោយការកកិតបានបន្លឺឡើងពេញហាក់ប្រណាំងនឹងទឹកភ្លៀង អាណិតអីតែចាន់ធឿននៅខាងក្រៅលួចមើលតាមប្រលោះមើលសង្សារបណ្តូលចិត្តរបស់ខ្លួនត្រូវគេធើបែបនេះ ពិតជាឈឺចាប់ណាស់។
-បងធឿន អូយ បងឯងអត់នៅ ឡូវសង្សារចាស់អូនសុំ អូនអោយគាត់ចុយមួយហើយ អាស់ ក្តគាត់អូនចូលចិត្ត ដួយអូនពុងតែត្រូវក្តគេចុយហើយបង អាស់អូយ។
-ក្មេងឌឺនិយាយដុតបងមេស អាស អាស ធើអោយបែកដួយម៉ង សាប់ៗ អូយ ស្រួលណាស់ ក្តិតអីណែនល្អណាស់។
-បើមិនក្តិតអូន ក្តិតនរណា ហេហេហេចុយអោយខ្លាំងៗមោបង អាស អូយ ស្រៀវហា ។
_បងៗ ស្រៀវនាស់ អូន អូយៗៗ ចេញអោយអាស អូយ ទឹកបងចេញហើយដាវី។
-អាស អូយ បងដាក់ទឹកក្តបងចូលមោ អាសអូយ អាស អូស្រាវណាស់អូយក្តៅណាស់។
 ជួបសង្សារចាស់បែបនេះ ចិត្រាស្រៀវស្រាបក្បាលនាគរាជណាស់ ហើយសាប់ញាប់ៗ បង្កើនល្បឿនទៅលើល្អាងប៉ៅងរបស់ដាវី មិនទាន់តែបានផុតពាក្យស្រាវៗនាស់ផង ចិត្រាក៏អុកមួយខុចខ្លាំងៗលើដាវីហើយក៏បាញ់ទឹកក្តៅពណ៌សរដាក់ពេញរន្ធល្អាងរបស់ដាវី ធ្វើអោយដាវីស្រៀវស្រាបជាពន់ពេក។ចំណែកធឿននៅខាងក្រៅមិនចង់អោយពួកគេដឹងថាគេលួចមើលពួកគេឡើយក៏ជិះឡានមកវិញទាំងខឹងច្រឡោត ហើយគេនៅតែស្រលាញ់សង្សារខ្លួនទើបគេមិនគិតរឿងបែបនេះ ហើយនាយតែងតែផ្គាប់ចិត្តនាងដើម្បីកុំអោយនាងទៅរកបុរសម្នាក់នោះទៀត នាយសល់ត្រឹមពាក្យថា   ហេតុអ្វីទៅសង្សារសម្លាញ់ចិត្តបង??